Ir al contenido principal

5 Coresma 2017 A


MARTA CREU….E TAMÉN RESUCITOU
SINAL DE CORESMA
Colocamos a quinta e derradeira peza do quebracabezas sobre o corazón que temos no taboleiro situado diante do altar.

CANTO GOZOSO
o   ENTRADA: Arrepentido (nº 13)
o   LECTURAS: Na noite escura (Nº 104)
o   OFERTORIO: Canta o sol, canta o mar (Nº 22)
o   COMUÑÓN: Seguirei os teus pasos (Nº 103)
ESCOITA ACTIVA
         A vida de cada un de nós é unha experiencia chea de contrastes. Ao lado das nosas pobrezas: afán de protagonismo, envexas, egoísmo, inxustizas... están tamén a solidariedade, o amor, o servizo aos demais, o compartir... Estas actitudes, positivas e negativas, van facendo que vaiamos configurando a nosas personalidade, o noso xeito de ver e de facer as cousas.
            E neste proceso de cambio que é a Coresma no que queremos ir pasando de situacións de morte a situacións de vida, dun corazón de pedra a un corazón de carne, son moi importantes os principios, valores e criterios que imos asumindo e desde os que queremos actuar á hora de tomar decisións sobre as cousas nas que nos vemos implicados.
         Hoxe, a celebración, invítanos a reflexionar sobre esta necesidade de ir morrendo a actitudes negativas para así, fieis á mensaxe de Xesús e ben enraizados na nosa fe, poder contemplar a gloria dun Deus que se fai compañeiro de camiño.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
·      Ti sentiches a dor da morte do teu amigo Lázaro. Porque o noso corazón en moitos casos é un corazón de pedra, incapaz de doerse diante da traxedia de tantos e tantos irmáns e irmás nosos que teñen que deixar atrás o seu país, a súa cultura, a súa familia... para buscar un futuro mellor; SEÑOR, QUE ANDEMOS NUNHA VIDA NOVA
·      Ti buscaches consolo en Marta e María. Porque en demasiadas ocasións a nosa autosuficiencia e a nosa soberbia impiden que compartamos os nosos problemas e preocupacións coa nosa familia, cos amigos, coa xente que nos quere; CRISTO, QUE ANDEMOS NUNHA VIDA NOVA.
·      Ti disnos “Eu son a resurrección e a vida”. Polas veces nas que o noso pesimismo nos impide descubrir tantos e tantos sinais de vida que pos a mans cheas ao noso redor; SEÑOR, QUE ANDEMOS NUNHA VIDA NOVA
OLLOS ABERTOS E PÉS NO CHAN
A experiencia vital de cada un de nós está chea de contrastes: somos capaces de sentir mágoa por alguén ao que queremos, pero permanecemos insensibles cando ese alguén non ten rostro cercano, cando non nos chega de perto; somos capaces de ser moi solidarios na loita contra a paz a moitos kilómetros das nosas casas; pero incapaces de poñernos a ben co veciño a quen levamos anos sen falarlle; somos... que nos pasa? Por que esa dobre maneira de actuar? Non nos dicimos seguidores do que soubo amar aos que tramaban actuar contra del?... que a Palabra nos cuestione.
Nas portas da Paixón e da Pascua do Señor, a memoria de Xesús que chama por Lázaro (“ven fóra”) e pola súa irmá María (“O mestre está aquí e chama por ti”), convértese nunha chamada á vida en plenitude, a participar desde agora na resurrección. Se a chamada fose para ter a mesma vida que xa estaba a vivir, de pouco serviría. Sería prolongar aínda máis as dores e sufrimentos desta vida e forzar ao pobre Lázaro a ter que atravesar dúas veces as terribles portas da morte. Pero Xesús sabe que moitas veces somos como mortos en vida, que temos morta a ilusión, a esperanza, a solidariedade, a ledicia de vivir, a capacidade de loitar para que rompa o día dunha vida nova, para cada quen de nós e para a xente toda.
Por iso hoxe o Señor chámanos a cada un e cada unha de nós, coma a Lázaro, para que saiamos das nosas sepulturas:
Da sepultura da rutina na que vivimos mergullad@s, demasiado afeitos aos nosos ritos relixiosos, demasiado ben estruturados, demasiado esquematizados…. Deixémonos sorprender!.
Da sepultura da desesperanza. Vivimos no desencanto, sen lugar para as utopías. Atrevámonos a soñar!.
Da sepultura do medo e da incapacidade. Parécenos que xa non podemos, que xa non servimos, que non conectamos… Recuperemos a ilusión e a fe en nós mesmos… e nos demais!.
Da sepultura das nosas tristuras e dos nosos illamentos, que nos fan mediocres e infelices. O Señor é unha festa interminable, descubrámolo!.
ð Da sepultura do egoísmo, respirando o aire fresco da multiculturalidade, da alteridade. Contamínate c@s irmáns!.
Desde que Xesús nos dixo “Eu son a resurrección e a vida”, todo ten un novo sentido, todo se pode esperar, todo se pode soñar… mesmo o imposible. Iso foi o que lle aconteceu a Marta na pasaxe evanxélica que vimos de proclamar. Ela estaba morrendo de pena e de dúbidas, e por iso “sae ao encontro de Xesús”. E Marta resucitou… porque confesou e creu…. Non só sabía servir, senón tamén escoitar a Palabra…. E non só creu, senón que soubo comunicarlle a súa fe e a súa esperanza á súa irmá. Se queremos vivir a resurrección en plenitude, hai que remexer a casa para saber que é o que cheira mal (como cando hai un rato morto detrás dun armario ou algo podre no frigorífico). A cadaquén de nós e á nosa Igrexa como comunidade correspóndenos escoitar a chamada de Xesús e abrir portas e fiestras para que entre o aire do Espírito.
Estamos dispost@s a saír das nosas sepulturas para resucitar?.
FRATERNIDADE ORANTE
Cando a amizade é un valor, un valor fundamental na nosa apertura aos outros, é capaz de superar  a meirande das dificultades e de perdoar o maior dos erros. Xesús, hoxe móstranos como ten que ser este camiñar na amizade, poñamos nel a nosa forza e digamos:
SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA
Grazas Señor polo don da Coresma, que nos invita a reflexionar sobre os sinais de morte que hai na vida da Igrexa, e na de cada un de nós para que resucitemos a unha vida nova; OREMOS.
SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA
Moitas veces as nosas comunidades caen na rutina, a mediocridade e o desalento; para que como Marta e María, saibamos buscar medios que nos axuden a endereitar o noso rumbo; OREMOS.
SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA
Grazas Señor porque camiñan connosco persoas que entregan a súa vida a prol dos máis febles, dando así testemuña túa e creando ó noso redor ámbitos da túa presenza; OREMOS.
SEÑOR, ÁBRENOS Á CONVERSIÓN E Á ESPERANZA
Grazas, Señor, por chamarnos a unha vida nova de plenitude e felicidade. PXNS. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
Nos momentos duros, míranos con misericordia.
Cando somos tentados e fraqueamos, míranos con misericordia.
Cando estamos cegos e ofuscados, míranos con misericordia.
Cando somos capaces do peor, míranos con misericordia.
Cando tropezamos e caemos, míranos con misericordia.
Cando non recoñecemos os nosos erros, míranos con misericordia.
Cando facemos sufrir ao irmán ou á irmá, míranos con misericordia.
Cando nos facemos sufrir a nós mesmos, míranos con misericordia.
E cando pasamos pola noite, axúdanos coa túa misericordia.
Cando entramos no deserto, axúdanos coa túa misericordia.
Cando buscamos sedentos, axúdanos coa túa misericordia.
Cando subimos ao monte, axúdanos coa túa misericordia.
Cando nos pesa a cruz, axúdanos coa túa misericordia.
Cando nos pesa o irmán ou a irmá, axúdanos coa túa misericordia.
Cando nos morde a crítica ou un bico traizoeiro, axúdanos coa túa misericordia.
Cando xa non podemos máis, axúdanos coa túa misericordia.

 

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel