Ir al contenido principal

4 Domingo Pascua A



O TESTEMUÑO DO RESUCITADO É PARA NÓS CAMIÑO DE SEGUIMENTO E DE MADUREZ PERSOAL
Descarga o arquivo
ESCOITA ACTIVA
No día do Bo Pastor, e nun mundo tan orfo de pastores que queiran, agarimen e se entreguen para servir con naturalidade e sen actitudes ambiguas e desconfianza; reunímonos para comezar a celebración rezando xunt@s e agradecendo a Deus que poidamos ter persoas que nos acompañen e fagan posible que as nosas comunidades poidan seguir xuntándose e gozando deste encontro festivo do domingo. Damos grazas e pedimos para que, entre tod@s, sigamos facendo dos nosos encontros de oración momentos de fe compartida, de vida entregada e de esperanza vivida sempre no nome do Señor.
CORAZÓN MISERICORDIOSO
(Podemos substituír esta parte pola aspersión á comunidade e o canto, A auga do Señor)

  • Porque somos dos que criticamos, mais non dos que colaboramos, SEÑOR, QUE NON NOS CREAMOS MÁS CA NINGUÉN. 
  • Porque nos sobra intolerancia e nos falta humildade, CRISTO, QUE NON NOS CREAMOS MÁS CA NINGUÉN. 
  • Porque necesitamos paciencia e atéiganos a imprudencia, SEÑOR, QUE NON NOS CREAMOS MÁS CA NINGUÉN.

PALABRA ENRAIZADA
·        O sentido comunitario que tiñan cantos formaban parte dos primeiros grupos de cristiáns axudoulles a sentirse fortes e protexidos diante das dificultades e mesmo dos ataques e persecucións que tiveron que sufrir. Ao longo de todo este tempo pascual, o libro dos Feitos dos Apóstolos iranos mostrando como, día a día, ían descubrindo a necesidade de axudarse, de preocuparse uns polos outros, de non sentirse anónimos uns cos outros. Coñecíanse e recoñecíanse, e non só, inda que tamén, ao partir o pan. O seu recoñecemento era polo seu xeito de actuar, pola maneira de facer e dicir as cousas, pola súa entrega e coherencia para non deixarse levar da presión social ao saberse grupo minoritario, perseguido e sempre no punto de mira dos que desconfiaban deles. Tamén nós, nestes tempos de pluralidade e multitude de opcións relixiosas ou non, estamos chamados a presentar a alegría da fe como unha actitude fundamental que nos faga mostrar que acoller e seguir a Cristo na nosa vida non só é unha decisión en liberdade, senón, o que é máis importante, unha opción que pon en acción toda a nosa vida e conviccións. Que non todo vale, que non podemos/debemos ser pasotas diante de situacións e comportamentos de inxustiza e opresión. Que a fe ten que asentarse non na nada do que non vemos, senón na confianza de quen acolle a Xesús resucitado na súa vida...non para encher tempo e entreterse en rezos, senón para facer unha sementeira de evanxeo nun mundo -o noso- necesitado de Boas Novas de salvación e esperanza. Que importante o testemuño que nos deixaron aqueles primeiros cristiáns!. 

  • Seguindo este mesmo vieiro da primeira lectura, a primeira carta de Pedro fai un chamamento á constancia, a non virse abaixo diante das dificultades; a saber botar áncoras que impidan que as cousas sexan sempre tan relativas que a dignidade e o respecto que nos merecen as persoas dependa do “cristal co que as mire cadaquén”, esquecendo que dignidade e respecto son dons que veñen “de serie” para quen acolle e decide vivir a fe en Xesús no seu vivir cotián. Non virse abaixo ás primeiras dificultades, saber buscar o positivo diante dunha manchea de problemas, aprender a deixar de laiarse para aproveitar eses folgos en construír e superar atrancos son actitudes que como seguidores de Xesús e polo tanto cristiáns confesantes debemos poñer cada en día en valor –práctica– superando a tentación da rutina ou do pesimismo de quen non sabe descubrir que nos luscos e fuscos da vida faise sempre presente Deus. O que nos falta, moitas das veces, é capacidade de escoita para descubrir esa presenza. Sabendo quen é o noso norte e o noso Pastor, non trabucaremos de camiño. É verdade, tamén, que seguiremos tendo atrancos e dificultades, pero nunca nos sentiremos solos.

  • Entrar pola porta do curral, contra do que moitos pensan, non é sinónimo de gregarismo, sometemento ou manipulación. Todo o contraio, entrar por esta porta lévanos a descubrir, e a senti-lo gozo, de saber que non estamos solos, que ao noso lado hai moitas persoas que, coma nós, teñen o mesmo horizonte e camiñan por vieiros parecidos aos nosos, sen que por iso se sentan nin domesticados nin sometidos, senón totalmente libres. A diferenza dos pastores que queren controlar, mandar, impoñer, xulgar ou condenar, Xto, o noso pastor, simplemente quere marcar camiño termando de nós, e deixando que ese camiño que El nos invita a seguir o fagamos sen prexuízos nin imposición, senón sentíndonos libres e con capacidade de optar e decidir. E porque o coñecemos e sabemos quen é, non temos nin medo nin vergoña a dicir que o seguimos e que nel atopamos acougo e sempre agarimo.

FRATERNIDADE ORANTE
Presentemos agora a nosa oración comunitaria a Deus, Pastor que sempre terma de nós, e digamos xunt@s:
QUE NOS ESFORCEMOS POR CONSTRUÍR A VIDA DESDE A ALEGRÍA
·        Para que nos esforcemos por ser unha Igrexa sinxela, libre e sempre na procura da xustiza, OREMOS.
                                                                                                                                       
QUE NOS ESFORCEMOS POR CONSTRUÍR A VIDA DESDE A ALEGRÍA
·        Para que non caiamos na tentación de ser duros cos débiles e sumisos cos fortes, e así non sexamos coma @s mediocres, que si o fan, OREMOS.

QUE NOS ESFORCEMOS POR CONSTRUÍR A VIDA DESDE A ALEGRÍA
·        Para que na nosa vida termemos de nós e dos demais, e así, se chega o lobo que mata, domina , engana, oprime ou afoga a nosa liberdade, saibamos facerlle fronte e non deixemos que nos manipule, OREMOS.

QUE NOS ESFORCEMOS POR CONSTRUÍR A VIDA DESDE A ALEGRÍA
·        Polas persoas que alentan, animan e acompañan as celebracións das nosas comunidades, para que fagan sempre este servizo con ledicia e transmitindo con sinceridade a esperanza de Xesús, OREMOS.

QUE NOS ESFORCEMOS POR CONSTRUÍR A VIDA DESDE A ALEGRÍA
Señor, que canto agora compartimos nesta oración comunitaria, nos axude a non deixarnos levar de actitudes e comportamentos que nos fan infelices e desenganados. P.X.N.S. Amén.
MIRADA ESPERANZADA
Envía ,Pai, traballadores ás túas comunidades
·        Para que se multipliquen na Igrexa coma pastores santos.
·        Para que non haxa mercedarios nin burócratas que utilicen e enganen ás persoas.
·        Para que haxa pastores responsables que defendan e busquen o benestar dos pobos, evitando prepotencias e corrupcións.
·        Para que os máis débiles e indefensos sexan protexidos e valorados.
·        Para que non falten misioneiros e samaritanos que evanxelicen aos pobres.
·        Para que os mozos e maiores non se pechen á chamada de Deus.
·        Para que esta celebración nos teña axudado a sentírmonos especialmente bendicidos e alimentados por Cristo pastor. Amén.
(Do texto de Caritas, coresma e pascua, 2014. 213)
CANTO GOZOSO
*                   ENTRADA: Ti es camiño e verdade
*                   LECTURAS: Oh, Señor, escólleme
*                   OFERTORIO: O Señor é o meu pastor
*                   COMUÑÓN: Bendito Ti, Señor Resucitado

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel