Ir al contenido principal

Remol Aninovo


E O SI DE MARÍA ABRIU O CEO Á MATERNIDADE DE DEUS
PÓRTICO
No comezo do ano, no que se volven renovar ilusións e proxectos, queremos poñer estes doce meses que temos por diante na man de Deus, para sentírmonos acompañados por El; tanto cando as cousas saian como as tiñamos proxectado, como cando non consigamos atopar explicación a canto ocorre. Renovar é querer poñer punto e seguido na nosa vida. Un punto e seguido que non mira cara atrás, senón que encara o futuro con ollos de admiración e esforzo polo moito que temos que facer, e polas posibilidades que se nos abren. E porque esta viaxe non a queremos facer solos, no bo e no malo, nas tristuras e ledicias, nos sorrisos e nas bágoas, que aprendamos sempre, Señor, a deixarnos acompañar por Ti.

Acollendo a túa palabra, en Xesús recibimos a túa bendición para que este sexa un ano de presenza solidaria e traballo cotián pola paz e a xustiza:
Bendí, Pai, o noso mundo, dividido por tantas inxustizas e violencias.
Que os responsables dos pobos se desarmen progresivamente e utilicen non as armas que matan, senón as do diálogo e a solidariedade.
Que a Igrexa sexa foco de diálogo e pacificación.
Que as familias cultiven o amor primeiro e superen as crises coa madurez humana a oración.
Bendícenos, Pai, que traballando pola paz, sexamos fillos teus e fillas túas. Amén.

O PERDÓN
  • Porque a paz non é un valor que cultivemos cada día na nosa vida, SEÑOR, ENCHÓUPANOS DE PAZ.
  • Porque a xustiza non é o camiño que seguimos na maioría das veces nas nosas decisións, CRISTO, ENCHÓUPANOS DE PAZ.
  • Porque nin nos educamos nin educamos aos que veñan tras de nós nos camiños do entendemento e o diálogo, SEÑOR, ENCHÓUPANOS DE PAZ.

REMUÍÑO
  • Dinos o Papa na mensaxe que escribiu para esta xornada da paz, que”o comezo dun Ano novo, don de Deus á humanidade, é unha invitación a desexar a tod@s, con moita confianza e afecto, que este tempo que temos por diante estea marcado pola xustiza e a paz”
- Comezar é querer deixar atrás canto non foi como nos tería gustado, para encarar o que queda por diante con gañas, forza, ilusión e esperanza. Non é tempo de laiarnos, de deixar que as situacións nos dominen sen facer nada por cambialas. Comezar é renovar o esforzo por crecer como persoas con valores e dispostas a vivilos sen medo nin angustia cada día no que facemos e no xeito de tratar aos demais. Comezar é apostar que sempre se pode cambiar, que o destino de cada un/ha de nós, porque somos libres, está nas nosas mans, no que decidamos, sen deixar que ninguén nolo marque e nos utilice como se foramos monicreques, roubándonos a capacidade e a posibilidade de ser nós mesmos.
- Poder comezar este ano é un don. E todo don é algo que se nos concede, que se nos dá para que o acollamos. Deus concédenos o don de poder comezar e plantexar novos horizontes na nosa vida; uns horizontes cara aos que temos que ir avanzando, non sen dificultades, pero conscientes de que está na nosa man e nas nosas decisións, poder acadalos. Non podemos permitir que ninguén nos roube este don que nos concede a centralidade a nós á hora de tomar decisións. Ser conscientes de que posuímos este don axúdanos a non deixarnos levar polo que outros poidan dicir o facer para quitárnolo. É este un don sen exclusións, para tod@s e chamado a ser compartido. Un don que nos fala de agarimo, respecto, encontro, igualdade... empatía.
- Un comezo que é don e quere camiñar na xustiza e a paz. Só desde elas poderemos sentírmonos verdadeiros protagonistas deste novo ano que hoxe comeza. Unha xustiza que non se reduce ao que marca a lei, establecendo criterios que moitas das veces están lonxe do que preocupa e vive a xente. Non, a xustiza que temos que construír é a xustiza da fraternidade, que nos fai irmáns no mesmo Pai, e nos chama non volvernos indiferentes diante do que ocorre ao noso redor. É a xustiza do compromiso e a da implicación. É a xustiza dos que queremos chamarnos e sentirnos seguidores de Xesús. E só desde esta xustiza poderemos falar de paz, que como ben dixo hai moitos anos o Papa Xoán XXIII, non se reduce á ausencia de guerra. Son moitas as situacións que vivimos hoxe nas que, sen haber guerra, non é posible traer a paz: cando nos enganan, cando nos explotan, cando toman decisións sobre nós sen consultarnos, cando nos negan o dereito a expresarnos, cando os silencios esconden amargura, desprezo ou indiferenza. Pode non haber guerra, de feito, cando isto ocorre non a hai, pero non podemos dicir que haxa paz. A paz é tarefa e esforzo de todos por non excluír, discriminar, separar... esconder. A paz é luz, porque luz é o que o si de María nos veu traer, e que hoxe acollemos no nome da paz e da xustiza: Xesús. E se non nos educamos para e desde elas, comezaremos moitos anos novos, pero non acadaremos o máis importante: ilusións e esperanzas.
ORACIÓN DA COMUNIDADE
Porque nos traes a paz, neste comezo de ano, e baixo a agarimosa mirada da nai María, presentamos a nosa oración comunitaria e dicimos:
QUE NOS EDUQUEMOS NA XUSTIZA E NA PAZ
  • Para que non renunciemos nunca a construír a vida desde a xustiza e a paz, facendo da Igrexa verdadeira testemuña de gratuidade e acollida no medio dun mundo falto de cariño e solidariedade, OREMOS.
QUE NOS EDUQUEMOS NA XUSTIZA E NA PAZ
  • Para que neste comezo de ano, saibamos ser calor e porta aberta para os membros das nosas comunidades que están a pasar por situación de dificultade por non ter traballo, estar enferm@s ou non ter paz nas súas familias, OREMOS.
QUE NOS EDUQUEMOS NA XUSTIZA E NA PAZ
  • Para que saibamos renovarnos e ilusionarnos neste comezo de ano, propoñéndonos metas alcanzables e proxectos que nos fagan sentir a gusto co noso traballo, OREMOS.
QUE NOS EDUQUEMOS NA XUSTIZA E NA PAZ
Grazas, Señor, por invitarnos a construír a paz, neste ano que comeza, sobre a xustiza e o respecto de uns para cos outros. Que como María, a muller da maternidade de Deus, sementemos o noso camiño de gratitude e gratuidade. P.X.N.S. Amén.

PARA A REFLEXIÓN
A Utopía da Paz
Ela está no horizonte.
Achégome a dous pasos,
ela afástase dous pasos
e o horizonte
móvese dez pasos máis alá.
Por moito que eu camiño,
nunca a acadarei.
Para que serve a utopía?.
Para isto serve: para camiñar.

(Eduardo Galeano)

CANTOS Panxoliñas

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel