Ir al contenido principal

Sagrada Familia 2009

SABER ACOLLER A TOD@S, TAMÉN NAS NOSAS FAMILIAS

Pórtico

A festa que celebramos hoxe, a da Sagrada Familia, quere ser una chamada a afianzar máis plenamente os vínculos de amor que unen ás familias. Non é una xornada para laiarse porque nos pareza que a familia está en horas baixas, ou porque o modelo de familia está cuestionado. Non. Hoxe chámasenos a atención para que potenciemos o que verdadeiramente falta en tantas familias: o amor, o perdón, o respecto, a escoita…

Que a celebración de hoxe nos axude a tomar conciencia de que tamén nas nosas familias estamos chamad@s a vivir como amigos e seguidores de Xesús: sabendo acoller a todas as persoas.

Perdón

  • Porque non temos pelos na lingua á hora de criticar o que é diferente ao noso pensamento, SEÑOR, PERDOA A NOSA DESUNIÓN.
  • Por tódalas veces nas que esquecemos que formar parte dunha familia é tamén esforzarnos para crear nela espírito de colaboración e participación, CRISTO, PERDOA A NOSA DESUNIÓN.
  • Polas veces nas que cos nosos feitos e as nosas palabras somos causa de división e enfrontamento, SEÑOR, PERDOA A NOSA DESUNIÓN.

Remuíño

A festa da Sagrada Familia é un día propicio para que valoremos cómo nos situamos nas nosas familias: qué significa na nosa vida, qué a podemos potenciar, qué temos que podar para que sexan verdadeiramente luz para os outros e especialmente reflexo do amor de Deus nas nosas vidas e na das persoas. Pero como facer esta valoración?. Non podemos quedar só no material: necesidade dos fillos de quedar máis tempo na casa, non porque se estea ben na casa ou coa familia; nin por razóns psicolóxicas: porque non hai tensións dentro dela, porque somos máis comprensivos os pais cos fillos e entre os pais, porque os membros son máis agradecidos e cariñosos; nin por culturais: porque queda ben casarse, porque está ben valorado, porque na cultura no que estamos valorase mais o íntimo… Pero quizá a familia tense que valorar como comunidade de vida e amor. Son estas dúas, dimensións que definen o humano, porque se pode construír humanidade partindo o pequeno, das familias para ir edificando o pobo e á sociedade. Porque só en comunidade podemos realizarnos como persoas, podemos salvarnos, ser felices, dende a integración e a aceptación do outro, salvándonos así da soidade, da marxinación, do individualismo, da autosuficiencia. Unha comunidade que nos enriquece e nos corrixe, facéndonos crecer en comuñón.

Na familia, a vida créase, recíbese e faise crecer, dende un fillo/a pero tamén na colaboración, no servizo, na superación, na comuñón, na axuda mutua, no compromiso, en compartir penas e alegrías. Porque o amor é a enerxía máis grande, o que une á familia, o máis esixente e gratificante. É a alma de toda a familia. Non habería nin comunidade nin vida sen amor. Isto leva a poñer ao outro por riba de todo, a dar e a darse. A familia é onde se ama sen buscar ser amados. Xesús naceu nunha familia e renovouna, converteuna en sacramento, bendiciu o amor e converteuno en fonte de comunidade, fonte de vida e fonte de amor. Que tamén nós, desde o noso ser membros dunha familia, saibamos crecer nela con confianza, sabendo querernos e respectarnos nas diferenzas, colaborando no que uns e outros necesiten e superando a tentación de converter a familia nunha pensión. A familia de Nazaret buscou o entendemento, que tamén nós saibamos facelo así, e nos deixemos de discutir sobre cuestións que nos fan perder o tempo e non responden aos dous valores que temos que ir construíndo nas nosas familias, como tamén se esforzaron en facelo María, Xosé e Xesús: amor e capacidade de comprensión. Non trabuquemos o rumbo!.

Oración da comunidade

Señor, ti acompañas o noso camiñar e formas connosco unha comunidade de amor e felicidade. Escoita hoxe a nosa oración neste día no que nos lembramos dun xeito especial de todas as familias. Por iso dicimos confiados:

QUE AS NOSAS FAMILIAS SEXAN COMUNIDADES DE AMOR

· Pola Igrexa, para que respecte e dialogue con todas as persoas que teñen distintas formas de ver a familia, pero cuxo punto de unión é o amor, OREMOS.

QUE AS NOSAS FAMILIAS SEXAN COMUNIDADES DE AMOR

  • Polas nosas familias, para que saibamos admitir a súa pluralidade e non caiamos na tentación de impoñer unha única maneira de manifestarse e configurarse, OREMOS.

QUE AS NOSAS FAMILIAS SEXAN COMUNIDADES DE AMOR

  • Por todas as familias, especialmente polas que pasan dificultades económicas neste tempo de crise, por aquelas que sofren a perda dun ser querido, polas que están a piques de romperse, polas que non teñen a posibilidade de ter unha vida digna. Por todas elas, OREMOS.

QUE AS NOSAS FAMILIAS SEXAN COMUNIDADES DE AMOR

  • · Por tod@s nós para que non antepoñamos intereses económicos, sociais ou de prestixio, ao que verdadeiramente importa nas familias: o amor e o respecto, OREMOS.

QUE AS NOSAS FAMILIAS SEXAN COMUNIDADES DE AMOR

Señor, Ti queres o mellor para nós. Pedímosche que alentes as nosas familias no quefacer cotiá. PXNS.

Para a reflexión

O amor acéptate tal como es.

Afirma a túa vontade e os teus dons.

Preocúpase por ti, quere saber que estás ben.

Impúlsate a que te realices plenamente.

Empatiza: sabe o que se sente ao ser ti.

Anímate a que creas en ti mesmo.

É amable no trato contigo.

Garda os teus segredos: estás a salvo.

É bondadoso: sempre te apoia e está ao teu lado.

Rise moito: sempre contigo, nunca de ti.

Busca a túa bondade e atópaa.

Fai que te sintas satisfeito de ser ti mesmo.

Non ten en conta as túas vaidades e debilidades.

Ora polas túas necesidades e deféndete.

Ten tacto incluso cando se enfronta contigo.

Diche a verdade sempre e con honestidade.

Pensa en ti e nas túas necesidades.

É duro e tenro, segundo o que necesites.

Compréndete e permíteche ter malos días.

Señor, pedímosche que este sexa o amor sobre o que se asenten as nosas familias.

Cantos

Entrada: Que ledicia

Lecturas: Escoita ti a palabra de Deus

Ofertorio: Eu soñei

Comuñón: O amor é o meirande

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel