Ir al contenido principal

Xoves Santo 2009

OS DEREITOS HUMANOS, PUNTO DE PARTIDA, DE ACTUACIÓN E DE CHEGADA NO NOSO COMPROMISO CRISTIÁN

PÓRTICO

Coma o pobo xudeu, que se xuntaba para celebrar a súa festa máis importante, a Pascua, hoxe nós tamén nos xuntamos para celebrar e agradecer que Deus nos saca cada día da servidume da escravitude para que andemos nunha vida nova de liberación e salvación marcada polo servizo.

Na súa despedida, Xesús non lle deixou aos seus discípulos nin un catálogo de normas que resumise o que debían crer, nin un código de moral, nin tampouco un organigrama da Igrexa. Pero si deixou un xesto sinxelo (compartir o pan e o viño) e unha forma de vida (o servizo cara aos demais) que hoxe lembramos dun xeito especial.

Neste contexto de festa compartida, tentaremos descubrir que ao redor do signo do pan tod@s temos unha mesma dignidade. Ao partir o pan deberemos lembrarnos de quen vive sen pan de xustiza, de liberdade, de vida. Ao achegarnos a comulgar temos que saber descubrir que estamos chamad@s a traballar para que os Dereitos Humanos sexan unha realidade para todas as persoas.

O PERDÓN

  • Porque queremos considerar máis importante a quen serve que a quen é servid@, SEÑOR, FAINOS SITIO NA TÚA MESA.
  • Porque queremos traballar para que os Dereitos Humanos sexan universais e non exclusivos duns poucos afortunados, CRISTO, FAINOS SITIO NA TÚA MESA.
  • Porque queremos construír comunidades sen críticas destrutivas, sen faltas de respecto cara aos demais,sen individualismos e sen pasotismos, SEÑOR, FAINOS SITIO NA TÚA MESA.

REMUÍÑO

Xesús quere repetir con nós os mesmos xeitos que tivo cos seus discípulos na última cea: quere xuntarnos, sentarnos á súa mesa, lavarnos os pés e mirarnos aos ollos e ao corazón.

Xúntanos: Porque non quere que falte ninguén á súa festa. Xúntanos coma a galiña acubilla os pitiños á calor das súas ás. Xúntanos porque nos mira e nos sente dispersos. Xúntanos e quere estreitarnos no seu peito, levarnos no seu colo. Gústalle vernos aquí, formando comunidade.

Séntanos á súa mesa: Porque é un signo de amizade e de confianza; porque nos mira débiles, pobres e famentos. Na mesa non só compartimos o alimento, senón tamén os sentimentos, as esperanzas, os medos, as dúbidas, os éxitos e os fracasos, as tristuras e as angurias... Na mesa hoxe, sentímonos persoas con dignidade, familia, fill@s, cidadáns, irmáns... Xesús é quen serve, dáse para abrirnos horizontes, para que non nos conformemos co que somos e co que temos.

Lava os nosos pés: É o xesto máis expresivo, un xeito de dicirnos quen é e cómo nos quere. Quere dicirnos que non veu a ser servido senón a servir. Quere dicirnos que o amor non ten reparos en tirarse polo chan e en chegar ata o máis baixo. Quere dicirnos que o amor está feito de tenrura e, tamén de sufrimento. Quere dicirnos que, ás veces, o amor doe. Hoxe nós tamén estamos chamad@s a descubrir ao pobre, ao sen dereitos, ao marxinado... para axeonllarnos diante del. Hai moitas persoas cansas de camiñar cangadas con cadeas e que teñen que sentir que nós tamén estamos chamad@s a refrescar os seus pés, para que consigan camiños de liberación.

Míranos aos ollos e ao corazón: Só así pode dicirnos o que nos di, falarnos de amor e de entrega, de servos e de escravos, de dignidade e de vida. E nós temos que identificarnos co Xesús do amor de servizo, do amor de compromiso, do amor de comuñón. Un amor que se supera e transcende, un amor que rompe barreiras, un amor intenso, un amor esixente: esixencia de humildade, esixencia de servizo, esixencia de santidade. Hoxe é un bo día para comezar.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Nesta tarde, na que unha vez máis nos convocas arredor da túa mesa e da túa Palabra, queremos presentarche a nosa oración comunitaria dicíndoche cos nosos beizos e co noso corazón:

ENSÍNANOS A AMAR

Pola Igrexa, por tod@s nós, para que nunca esquezamos que a verdadeira autoridade terémola cando, coma Xesús, esteamos dispost@s a lavárllelos pés aos irmáns, erguéndonos da mesa ben servida e despoxándonos de tantos apegos que atan e estorban, OREMOS.

ENSÍNANOS A AMAR

Polas nosas comunidades, para que teñamos presente que unha comunidade cristiá verdadeira defínese pola súa capacidade de servizo e de entrega cara aos máis necesitados, e non pola grandeza das súas estruturas, OREMOS.

ENSÍNANOS A AMAR

Polas persoas que en calquera ámbito (económico, político, cultural, eclesiástico...) teñen calquera tipo de poder, para que non perdan de vista que son servidores de tod@s, e que deben buscar o ben común, deixando atrás intereses persoais, ansias de enriquecemento ou considerarse superiores aos demais, OREMOS.

ENSÍNANOS A AMAR

Hoxe, no día da institución do sacerdocio, queremos pedirche polos curas das nosas parroquias, para que sexan no medio das súas comunidades sementadores de cercanía, tenrura, acollida e ilusión, OREMOS.

ENSÍNANOS A AMAR

Esta tarde tamén queremos ter presentes na nosa oración dun xeito especial a todas as persoas que, desde Cáritas ou calquera outra institución, traballan a prol da dignificación do ser humano, para que nunca cansen na súa tarefa e atopen a nosa axuda, OREMOS.

ENSÍNANOS A AMAR

Por cada un e cada unha de nós, para que traballemos a fin de que os Dereitos Humanos sexan universais e punto de encontro para todas as persoas, OREMOS.

ENSÍNANOS A AMAR

Grazas, Señor, por querernos e por seguir confiando en nós. Que saibamos transmitir fielmente o teu mandado de amar a todas as persoas. PXNS. Amén.

OFERTORIO

Pódese facer o lavatorio dos pés a doce persoas

Imos hoxe, no día do amor fraterno, ofrecer a Declaración Universal dos Dereitos Humanos. Son trinta artigos que nós queremos facer nosos e ofrecerchos, Señor, para que Ti nos deas forzas para levalos adiante como un xeito de unir esforzos con tódalas persoas de ben que queren facer do mundo un lugar máis humano e máis fraterno. “Amádevos uns aos outros”, disnos. Que fagamos realidade estas palabras túas e que loitemos para que tod@s teñamos un futuro esperanzado.

REFLEXIÓN

Vinde a min tódolos excluídos,

os que estades esgotados e arruinados,

os que xa non contades nin valedes nada,

os últimos, os que non sodes queridos,

os que só recibides golpes e esquecemento.

Vinde, que quero acubillarvos

á sombra das miñas ás.

Vinde a min,

escravos e humillados,

vencidos a calquera prezo e desexo,

nenos sen refuxio, inmigrantes á deriva,

enfermos e anciáns apartados.

Vinde, que eu son a liberdade,

e enchereivos do consolo e da forza do meu Espírito.

Vinde a min,

famentos de pan e de xustiza,

famentos de dignidade e de respecto,

famentos de vida e felicidade.

Vinde, que eu serei o voso alimento.

Vinde a min

todos os rexeitados, perseguidos,

esquecidos, excluídos, marxinados,

xente sen voz, sen nome, sen prestixio.

Vinde, para entrar no meu Reino.

CANTOS

  • Entrada: Onda Ti, Noso Pai, á tardiña
  • Lecturas: A túa Palabra
  • Ofertorio: Velaquí, Señor, o viño
  • Santo: Oh Señor noso Deus
  • Paz: Douvos un mandato novo
  • Comuñón: Pan do ceo amor
  • Traslado Santísimo: O amor é o meirande

(Ao final da celebración sácanse os manteis e déixanse os altares nus, para concentrar todo no lugar a onde levamos a Eucaristía. Alí poñeremos o signo das ofendas).

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel