Porque recibimos de balde,
que saibamos dar de balde
Pórtico
Tamén hoxe, como fixo cos seus apóstolos, Xesús segue chamando. Esa chamada é a cada un e cada unha de nós; e como ocorría naquel momento, correspóndenos responder non só coa palabra, senón cos feitos. A misión é anunciar a Boa nova do Reino, o que supón estar cerca das doenzas e dificultades das nosas xentes para poñer mans e corazón na tarefa de ilas curando.
Que a celebración de hoxe nos faga sensibles á necesaria dispoñibilidade que debemos ter para que o anuncio do Reino se vaia convertendo en actitudes e accións.
Perdón
- Porque en demasiadas ocasións da nosa vida as nosas inseguridades, os nosos medos, as presións do noso contorno…fan que non sexamos fieis e coherentes coas nosas convicións, SEÑOR, QUE VIVAMOS NA GRATUIDADE.
- Cristo, que nos esforcemos por deixar atrás a tentación do egoísmo e a comenencia na relación cos irmáns, CRISTO, QUE VIVAMOS NA GRATUIDADE.
- Porque non somos capaces de experimentar en nós a túa xenerosidade gratuíta, solidaria e misericordiosa, SEÑOR, QUE VIVAMOS NA GRATUIDADE.
Remuíño
ð Moitos cristiáns pensan estar vivindo a súa fe con responsabilidade porque se preocupan de cumprir determinadas prácticas relixiosas e tratan de axustar o seu comportamento a unhas normas morais e a unhas leis eclesiásticas.
Do mesmo xeito, moitas comunidades pensan estar cumprindo fielmente a súa misión porque se afanan en ofrecer diversos servizos de catequese e por celebrar dignamente o culto.
Pero, é isto o que Xesús quería poñer de manifesto ao enviar aos seus discípulos polo mundo?, é esta a vida que quería infundir no medio das persoas?.
Cómpre escoitar de novo as palabras de Xesús para redescubrir a verdadeira misión dos crentes na sociedade. Así, a nosa primeira tarefa tamén hoxe é proclamar que Deus está preto das persoas, empeñado en salvalas e facelas felices. Pero este anuncio dun Deus salvador non se fai por medio de discursos e palabras suxestivas, non se proclama pola radio nin se difunde por televisión, non se asegura só con catequeses nin clases de relixión.
Só hai un xeito de proclamar a Deus: traballar de balde por infundir ás persoas unha nova vida:
Ø Curar enfermos, liberando ás persoas de todo aquilo que as fai sufrir, sandando a quen se sente destruído pola dor ou anguriado pola dureza da vida.
Ø Resucitar mortos, liberar ás persoas de todo aquilo que mata a súa esperanza. Esperta de novo á vida, á confianza, á vontade de loita.
Ø Limpar gafos, limpar a nosa sociedade de mentiras, hipocrisías e convencionalismos, vivindo con verdade, sinxeleza e honradez.
Ø Liberar ás persoas de ídolos que escravizan, posúen e perverten a nosa convivencia.
- Son moitos os textos nos que Deus chama: Abrahám, Moisés, Xeremías... a Alianza é a expresión deste saír de Deus ao noso encontro. Acollelo supón que estamos dispostos non a converter a Deus no recurso fácil e manipulable aos nosos intereses, senón estar dispost@s a levalo á vida. O traballo é moito, ninguén sobra e tod@s somos necesarios. Se El o fixo de balde, tamén nós así temos que facelo, o que leva a cuestionar tantos comportamentos dos que se non hai cartos, prebendas ou beneficios polo medio, non só non se converten en anunciadores do Reino, senón que se negan a realizar a misión para a que foron chamados! Non esquezamos nunca, tod@s, pero especialmente: curas, bispos, papa... que o que temos recibido de balde, de balde temos que dalo.
- Velaquí a fermosa tarefa para a que Xesús nos require: liberar ás persoas para anunciar a Deus. Porque para Deus somos alguén, desde esa confianza, desde o sentírmonos queridos e recoñecidos por El, anunciámolo co noso actuar. Comecemos.
Oración Da comunidade
Invitados hoxe a descubrir a importancia da fe na gratuidade da nosa vida, poñémonos nas mans de Deus para que nos dea folgos que nos leven a afastarnos de caer na tentación de facer da fe un supermercado de grande rendibilidade económica. Oramos dicindo:
QUE APRENDAMOS A VIVIR A FE NA GRATUIDADE
1. A anada é moita; pero os traballadores son poucos. Para que a Igrexa en todos os seus membros: papa, bispos, curas e segrares se afaste da tentación de converter a fe nunha cuestión mercantil, esquecendo que o amor e a entrega aos demais son os que nos achegan a Deus, OREMOS.
QUE APRENDAMOS A VIVIR A FE NA GRATUIDADE
2. E xa que de balde recibistes, dade de balde tamén. Para que nas nosas comunidades non confundamos a mensaxe do Reino con comportamentos pouco fieis e contrarios ao que é a gratuidade, axuda, colaboración e participación activa, OREMOS.
QUE APRENDAMOS A VIVIR A FE NA GRATUIDADE
3. Servide ao Señor con alegría. Por tod@s @s que estamos aquí xunt@s, para que vivamos na ledicia, na fidelidade e na entrega, respondendo xenerosamente á túa chamada, OREMOS.
QUE APRENDAMOS A VIVIR A FE NA GRATUIDADE
Grazas por descubrirnos o teu rostro humano, alegre e que busca canto axuda a tod@s e non o que beneficia só a uns poucos elixidos.P.X.N.S.Amén.
Reflexión
Facede discípulos, non mestres;
facede persoas, non escravos;
facede camiñantes, non xente asentada;
facede servidores, non xefes.
Facede irmáns.
Facede crentes, non xente crida;
facede buscadores da verdade, non amos de certezas;
facede creadores, non imitadores;
facede cidadáns, non estranxeiros:
Facede irmáns.
Facede persoas de encontro,
con entrañas e tenrura,
con promesas e esperanzas,
con presenza e paciencia,
con misión e envío.
Facede irmáns.
Facede discípulos meus;
dádelle todo o que eu vos din;
descargade as vosas costas e sentídevos irmáns.
Ulibarri, F.
Cantos
Entrada: Todos xuntos/Vinde axiña
Lecturas: Escoita ao Señor
Ofertorio: Grazas, Señor, graciñas
Comuñón: Acharte presente na vida
Comentarios