Ir al contenido principal

III DOMINGO DO T.O. 2008

Fagamos Igrexa de comuñón, e non capeliñas de desunión

PÓRTICO
Non ser capaz de entender, e polo tanto de asumir, que os cristiáns somos un grupo máis, inda que numeroso, na nosa sociedade plural, democrática e chamada a construírse desde o respecto dos Dereitos Humanos, fainos, moitas veces, caer na tentación de querer impoñer a tod@s o que é o xeito de ver as cousas por parte dos que nos sentimos seguidores de Xesús de Nazaret. Isto leva a que acabemos en enfrontamentos dialécticos, descualificacións e, polo tanto, creando un clima de crispación. E isto nunca é bo para ninguén, e moito menos para os que temos como lema facer do mundo a casa de tod@s.
Que a celebración de hoxe nos faga superar a tentación de crear grupos de presión que, pretendendo presentarse como fieis ao seguimento de Xesús, só buscan tensionar e enrarecer as relacións entre cantos formamos parte da nosa sociedade.

PERDÓN
Porque non queremos darnos conta de que o Reino de Deus xa está aquí, e correspóndenos facelo presente coa nosa vida e as nosas actitudes, Señor, que non apaguemos a luz do teu Reino.
Porque non acabamos de superar a tentación de crernos mellores ca os demais, sen ser capaces de valorar o bo que teñen os que non pensan coma nós, Cristo, que non apaguemos a luz do teu Reino.
Porque nos custa caer na conta de que o que nos move a nós non pode ser máis que a fidelidade a Cristo, e non outras fidelidades, Señor, que non apaguemos a luz do teu Reino.

REMUÍÑO
· Rógovos que vos poñades todos de acordo e que non haxa divisións entre vós
Nun momento no que é tan difícil entender que a vivencia da fe ten que levarnos a aprender a distinguir o accesorio do fundamental, non estaría de máis que volveramos tod@s a nosa atención aos textos da Palabra, para facer dela oración e compromiso para a vida.
Non é cuestión de facer da Igrexa unha institución uniforme e monocorde, ao contrario, é urxente saber diferenciar que a unidade está na aceptación e na acollida da persoa de Xesús. Que acoller o Reino é acollelo a El. E non debemos confundir esta acollida co que foi a concreción desta acollida ao longo dos dous mil anos de historia e vida da Igrexa. Se non conseguimos entender isto estaremos sempre na disputa, na tensión , no enfrontamento e na división.
Por que nos empeñamos, entón, por facer da Igrexa a identificación coas posicións de determinados grupos políticos, namentres satanizamos a outros?. A Igrexa é plural, e ten que camiñar sempre na aceptación, acollida e valoración desta pluralidade. O Evanxeo é unha Boa Nova que non é reducible a un partido ou asociación política. E a súa misión non é romper ou desunir, senón construír comunidades solidarias e comprometidas no respecto e defensa da dignidade humana. Toda dignidade, non só algunhas.
· Porque non me mandou Cristo a bautizar, senón a predica-lo Evanxeo
Vivir na búsquea do entendemento, na creación de tecido social comprometido na defensa da dignidade humana, lévanos aos crentes a que cando tomemos decisións nas que as persoas nos vexamos implicadas, tentemos antes pensar qué supón e a onde nos leva a toma destas decisións. Non nos vale actuar porque o fan tod@s, ou porque nolo dixeron os que mandan. Isto levará a descubrir que o bautismo non é un rito, senón unha responsabilidade, unha esixencia: convértenos en testemuñas do Evanxeo. O que nos faría caer na conta que non por ter recibido un sacramento xa nos convertemos en seguidores de Xesús, e polo tanto cristiáns. Non, o que nos esixe é testemuñar coa nosa vida que o Reino xa está aquí, e iso alenta as nosas dificultades e fornece os nosos proxectos. Xesús non quería ritos, senón seguimento desde a vida da súa mensaxe.
· Vide comigo, e fareivos pescadores de homes... Eles deixaron de contado o aparello, e seguírono
El segue a chamarnos. Que coma os Apóstolos, tamén nós saibamos deixar todo aquilo que nos impide seguilo, todo aquilo que non fai das nosas familias, dos nosos traballos, das nosas parroquias, dos nosos países... verdadeiros espazos de diálogo, entendemento, traballo solidario e crecemento persoal, de Reino de Deus.

ORACIÓN DA COMUNIDADE
Invitados a non caer na tentación de facer da Igrexa comunidade enfrontada e dividida, dirixamos a nosa oración a Deus e digamos xunt@s.
Que a luz do Reino alente a nosa vida
Pola Igrexa, para que saibamos camiñar na unidade e no respecto da pluralidade, favorecendo sempre o que é fundamental á mensaxe de Xesús, e non impondo o que é pura e simple concreción histórica. Oremos.
Que a nosa luz do Reino alente a nosa vida
Polas nosas comunidades, para que saibamos entender que é necesario respectar a liberdade e as formas de vivir plurais de cada un dos seus membros, porque todo o que leve a facer presente a Xesús entre nós, é anuncio do Evanxeo. Oremos.
Que a luz do Reino alente a nosa vida
Por cantos nos sentimos verdadeiramente empeñados en camiñar no seguimento de Xesús, para que o fagamos sempre con dispoñibilidade, esperanza, alegría e diálogo. Oremos.
Que a nosa luz do Reino alente a nosa vida
Grazas, Señor, por descubrirnos que non son os ritos, senón a vida o que fai do Evanxeo un verdadeiro anuncio transformador de persoas e sociedade. P.X.N.S. Amén.
REFLEXIÓN
Vivir ao pairo
O espazo do Reino non é un cálido e cómodo recuncho desvinculado da vida.
Non é unha burbulla espiritual para a paz interior.
O espazo do Reino está feito de exporse, arriscar, implicarse, complicarse,
namorarse e rir, sufrir, loitar e a intres gañar ou perder,
sabendo que, alá onde vaiamos, ti vas connosco.
Non pasa nada por vivir ao pairo,
se na incerteza somos capaces de volvernos a ti para que guíes os nosos pasos.
No noso mundo de seguridades e certezas necesitamos rezar para pedirche a lucidez de quen arrisca, a sabedoría de quen nada posúe e a valentía de quen todo o soña posible.
CANTOS
· ENTRADA.- Unha parroquia
· LECTURAS.- Sede o sal
· ORFERTORIO.- Xurdirá
· COMUÑÓN.- Eu soñei

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel