Ir al contenido principal

3º Advento 2007 Preparemos Camiños

TEMPO DE ADVENTO: UN NOVO AGASALLO DE DEUS PARA DERROTAR O PESIMISMO E FACER XERMOLAR A ESPERANZA

SIGNO: Ofrecemos o terceiro cacto

TIREMOS MUROS, ABRAMOS PONTES: PREPAREMOS CAMIÑOS

PÓRTICO

Son moitos os desertos desde os que imos crecendo na sociedade actual. Parece que o temos todo, que estam@s che@s, que non nos falta nada… e paradoxalmente nunca estivemos tan orf@s, tan baleir@s, tan falt@s de vivencia interior. É verdade: temos bens materiais, comodidades, e mesmo luxos e cousas innecesarias; pero imos descubrindo que con iso non nos chega, que nos falta algo que encha de sentido e de razón a nosa vida.

Por iso precisamos máis que nunca precursores, profetas, pioneir@s que abran novos camiños, que preñen a sociedade de esperanza, que leven a ledicia de sabérmonos querid@s e salvad@s por Deus a un mundo falto de motivacións e de boas novas.

Que a celebración deste terceiro domingo do Advento nos axude a camiñar xunt@s, ilusionad@s e ilusionando aos que camiñan con nós.

O PERDÓN

Polas veces nas que o noso pesimismo, o “sempre se fixo así”, o “isto non vai mudar nunca”… impiden que descubramos que o presente tamén é tempo de salvación, SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI.

Porque nos falta paciencia para escoitar aos demais, e nos sobra afán de protagonismo, CRISTO, CONVÉRTENOS A TI.

Porque transmitimos aos demais tristura e mediocridade e non somos capaces de ilusionar coa nosa vida, SEÑOR, CONVÉRTENOS A TI.

REMUÍÑO

A Igrexa, o mundo, camiñamos cara un futuro. Ás veces no noso camiño vémonos atacad@s polo mal, o erro, a inxustiza… e diante destas cousas negativas moitas veces temos a tentación de pecharnos, de radicalizar a nosa postura, de non abrirnos ao diálogo, laiándonos de tempos pasados e condenando o presente á desesperación, a ser un tempo de salvación. Pero se non somos capaces de romper o círculo da desesperanza e do desánimo, será moi difícil que entendamos o que nos di Santiago na súa carta sobre aprender a camiñar disfrutando das persoas que temos ao noso redor, da natureza que vai pedindo de nós respecto e compromiso, da creatividade e traballo de tantas persoas para que a humanización das nosas vidas sexa posible; nunha palabra, da sociedade que entre tod@s imos construíndo, pois se nos somos capaces de ver aí a presenza de Deus, como podermos entender que El ven, camiña e acompaña o noso quefacer?. Claro que isto supón que deixemos, dunha vez por todas, de queixarnos dos demais e comecemos a tomar en serio o que dicimos ao chamarlle irmáns a cantos con nós comparten a mesma dignidade. Unha dignidade que Deus puxo no corazón da tod@s. Se El non é excluínte, por que nós si?.

A humanidade de hoxe espera o cambio e pregúntase polas persoas que o fan posible. Estamos fart@s de profetas de calamidades, de escoitar receitas, de discursos sen contido, de boas intencións que quedan só en proxectos. Nembargantes, faltan profetas auténticos, xente que comprometa a súa vida a prol d@s máis febles e d@s que non teñen voz cun compromiso auténtico que faga xermolar unha sociedade nova na que:

Se valore a persoa por riba de todo

A persoa non sexa amansada, embotada, explotada, marxinada

A amizade, a solidariedade e a xustiza sexan algo máis que palabras

O progreso non sexa un deus cruel e inhumano

A natureza non sexa violada nin destruída

A palabra prevaleza sobre as armas

Se ofrezan razóns válidas para vivir

O ser e o sentir, a verdade e o amor sexan valores básicos

Esta é a nosa tarefa, porque nós, profetas e continuadores do Mesías estamos chamad@s a dar unha resposta esperanzada. Diremos: non vos escandalicedes do mal, da tolería consumista, do sufrimento inxusto, da debilidade, dos erros… porque…. mirade: xa se poden ver sinais de renovación, xa se poden escoitar anuncios da chegada do Reino: @s cox@s andan, @s ceg@s ven e @s xord@s oen.

Esta é a boa nova que Deus nos anunciou e que nós non podemos renunciar nin a vivir nin a anunciar.

ORACIÓN DA COMUNIDADE

Porque nos invitas a preparar o camiño para acollerte, non cansaremos de dicirche sempre e con convicción:

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO. QUE NA TERRA HAI BOA FALLA DE QUE MUDEN MOITAS COUSAS E MELLOREN (bis)

Pola Igrexa, para que entre tod@s transmitamos unha mensaxe liberadora, esperanzada e alegre, que faga posible as palabras de Isaías, OREMOS.

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO (bis)

Para que nas nosas parroquias non nos quedemos con unha fe de facer o belén ao a árbore, senón que eses signos sexan verdadeiramente expresión de que estamos dispostos a preparar o camiño que fai que deixemos atrás comentarios contra de veciños, burlas aos que son máis calados, abandono dos que están solos e necesitan da nosa visita e da nosa palabra. Oremos.

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO (bis)

Por nós, para que a invitación a preparar o camiño sexa compromiso persoal de cambio e esperanza. Oremos.

VEÑA O TEU REINO, SEÑOR, VEÑA O TEU REINO. QUE NA TERRA HAI BOA FALLA DE QUE MUDEN MOITAS COUSAS E MELLOREN (bis)

Grazas, Señor, por facernos caer na conta que solo preparándonos poderemos vivir con sentido cristián o momento da túa chegada. P.X.N.S. Amén.

REFLEXIÓN

El garda por sempre a súa fidelidade:

faille xustiza ós oprimidos

e dálle pan ós famentos.

O Señor libra os cativos,

o Señor abre os ollos dos cegos,

o Señor endereita os dobrados,

o Señor ama os xustos.

O Señor protexe os forasteiros.

Sostén os orfos e as viúvas,

extravía os camiños dos malvados.

Reine o Señor por sempre,

o teu Deus, Sión, polas xeracións.

CANTOS

ENTRADA: VOLVE, SEÑOR/VEN AXIÑA VISITARNOS

LECTURAS: CONTADE AS MARABILLAS

OFERTORIO: XURDIRÁ

COMUÑÓN: XESÚS CHAMADO AMIGO

Comentarios

Entradas populares de este blog

Domund 2023

Corazóns aquecidos, Pés no camiño Cantos Lecturas.-  Misioneiro serás  ( 115 ) Entrada.-  Como che cantarei  (8 ) Ofertorio.-  Recibe, Señor  ( 31 )  Comuñón.-   Acharte presente  ( 51 ) Mirada agradecida             A Xornada Mundial das Misións, que en España chamamos DOMUND, é o día no que a Igrexa reza dun xeito moi especial pola evanxelización no mundo e lémbranos que todas e todos estamos chamados a participar activamente na misión.        Oración e axuda solidaria forman unha unión inseparable, porque como crentes non podemos rezar sen comprometernos solidariamente coas nosas accións, pero tampouco podemos facer accións solidarias se non as facemos xurdir da oración persoal e comunitaria.        Neste día, e do mellor das maneiras, a Igrexa mostra a súa universalidade sen fronteiras para tender a man e poñer o corazón, desde a mirada de Deus, en tódalas persoas que, dun cabo ao outro do mundo, o precisen. Palabra de misericordia ·        Porque son moitas as veces nas que nos fa

2 Pascua 2023

A paz é  camiño  de  e speranza e resurrección   ( Pódese, ad libitum, facer a aspersión no momento penitencial) Cantos •  Entrada.-  Que ledicia miña ( Nº 4 ) •  Lecturas.-   Canta   Aleluia ( Nº 21 ) •  Ofertorio.-  Recibe Señor ( Nº 31 ) •  Comuñón.-  Gracias, Señor, graciñas ( Nº 50 )   Mirada agradecida   ​ O tempo de Pascua é tempo de testemuño e esperanza compartida. O primeiro, o testemuño, vano dando os seguidores e seguidoras de Xesús a medida que van vencendo os seus medos e comezan a saír e  compartir  coa veciñanza que Cristo vive; que a súa vida foi semente de vida nova e alegría que precisaban anunciar. E é  esperanza  porque esa alegría é froito da presenza, sempre alentadora, de Xesús na súa  cotidianeidade. Xesús non é o ausente ao que se lle recorda, ao contrario, é presenza viva que fai reactivar a aqueles e aquelas que o coñeceron e acompañaron . Deste xeito pouco a pouco  foron  vencendo medos e dúbidas; deste xeito, tamén nós recibimos tamén a invitación de ser h

Vixilia Pascual 2023

       1      5)     LITURXIA DA EUCARISTÍA  ð   OFERTORIO  ð   SANTO  ð   NOSO PAI  ð   PAZ  ð   COMUÑÓN  ð   MIRADA ESPERANZADA   ð   DESPEDIDA  ð     6)     CANTO GOZOSO •         Ao prender o lume : A Cristo cantamos (Nº 110)  •         Na procesión cara o templo : Amigos nas penas  •         Lecturas  o   1º Ergo os meus ollos cara aos montes (Nº 112)   o   2º Pai, Pai, póñome nas túas mans  o   3º As túas Palabras, Señor, son espírito e vida  o 4º Benaventurados (Nº 119)  o   Canta Aleluia (Nº 21)  •         Aspersión:  A auga do Señor (Nº 124) •         Ofertorio : Sementar, sementarei  •         Santo:  Santo es ti (Nº 39)  •         Noso Pai : No camiño do amor (Nº 43)  •         Comuñón : Grazas, Señor, graciñas (Nº 50)   •         Canto final á Virxe:  Boas noites (Nº 70)      P ORQUE A MORTE FOI VENCIDA ,  FAGAMOS QUE  AS BÁGOAS SE CONVERTAN EN SORRISOS   LUME DE QUENTURA E LUZ   Ao redor do lume, que nos ofrece luz e quentura, xuntámonos no nome do Señor para comezar a cel